Ο πληθυσμός των φλαμίνγκο στην Κύπρο μειώνεται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα
Ο πληθυσμός των φλαμίνγκο στη Λίμνη Αλυκή Ακρωτηρίου στην Κύπρο έχει μειωθεί σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, με μόλις 30 με μόνο 30 μεγαλύτερα φλαμίνγκο να καταγράφονται τον Ιανουάριο του 2025. Πρόκειται για μια δραματική μείωση σε σύγκριση με προηγούμενες δεκαετίες, όταν ο αριθμός των φλαμίνγκο που διαχείμαζαν εκεί κυμαινόταν από 2.000 έως 5.000, φτάνοντας σε εξαιρετικές χρονιές ακόμη και τις 13.000. Ακόμα και τα τελευταία χρόνια, παρά τις περιβαλλοντικές προκλήσεις, ο πληθυσμός συνήθως κυμαινόταν μεταξύ 100 και 250, καθιστώντας τη φετινή καταγραφή ιδιαίτερα ανησυχητική.
Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι αυτή η απότομη πτώση αποτελεί ένδειξη σοβαρής υποβάθμισης του υγροτόπου. Ο Νίκος Κασίνης, Ανώτερος Λειτουργός της Υπηρεσίας Θήρας και Πανίδας, τόνισε ότι η παραδοσιακή σχέση μεταξύ της παρουσίας νερού στη λίμνη και του αριθμού των φλαμίνγκο φαίνεται να καταρρέει, ιδιαίτερα στη Λίμνη Αλυκή Ακρωτηρίου. Εκτός από τη μείωση του πληθυσμού των πουλιών, έχουν εντοπιστεί ασυνήθιστες εισροές νερού στο βόρειο τμήμα της λίμνης, οι οποίες παρουσιάζουν σημάδια ρύπανσης και ευτροφισμού. Διεξάγονται έρευνες για τον εντοπισμό της προέλευσης αυτών των εισροών και την αξιολόγηση της επίδρασής τους στο ευρύτερο οικοσύστημα.
Αρκετοί πιθανοί λόγοι έχουν προταθεί για την παρατηρούμενη μείωση του πληθυσμού των φλαμίνγκο, συμπεριλαμβανομένων αλλαγών στο οικοσύστημα λόγω ανθρώπινων επεμβάσεων, μείωσης των επιπέδων ζωοπλαγκτού που επηρεάζουν τη διαθέσιμη τροφή, περιβαλλοντικών πιέσεων στην Ανατολική Μεσόγειο και των συνεχιζόμενων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Οργανώσεις προστασίας του περιβάλλοντος, όπως το BirdLife Cyprus και η Υπηρεσία Θήρας και Πανίδας, έχουν καλέσει τις κυπριακές αρχές και τις Βρετανικές Βάσεις να λάβουν άμεσα μέτρα για τη διερεύνηση των πηγών ρύπανσης, τον περιορισμό της περιβαλλοντικής ζημιάς και την αποκατάσταση του υγροτόπου.
Η Λίμνη Αλυκή Ακρωτηρίου είναι ένας υγρότοπος διεθνούς σημασίας, προστατευόμενος από τη Σύμβαση Ραμσάρ, και αποτελεί κρίσιμο χώρο διαχείμασης για τα φλαμίνγκο και άλλα υδρόβια πουλιά. Η υποβάθμισή της δεν απειλεί μόνο την τοπική άγρια ζωή, αλλά εγείρει και σοβαρές ανησυχίες για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα ενός από τους σημαντικότερους υγροτόπους της περιοχής.